شنگن یک منطقه ی اروپایی متشکل از ۲۶ کشور است. شهروندان، افراد مقیم این کشورها و افرادی که ویزای شنگن دریافت می کنند امکان تردد بین این کشورها را به صورت آزادانه خواهند داشت.

تلفظ صحیح این واژه شنگن است، اما اکثر افراد آن را شینگن تلفظ می کنند.

پیمان شنگن

توافق شنگن در سال ۱۹۸۵ در کشور لوکزامبورگ به امضا رسید و در ابتدا فقط ۵ کشور اروپایی شامل آلمان، فرانسه، بلژیک، لوکزامبورگ و هلند در آن حضور داشتند. چند ماه بعد به ترتیب ایتالیا و سپس اسپانیا و پرتغال به آن پیوستند. لیختن اشتاین آخرین کشوری بود که در سال ۲۰۰۸ این پیمان را امضا کرد.

شهروندان کشورهایی که از پاسپورت قدرتمندی برخوردار هستند مانند آمریکا و کانادا، استرالیا، ژاپن، کره جنوبی و مالزی نیازی به اخذ ویزای شنگن ندارند و می‌توانند به مدت حداکثر ۹۰ روز وارد حوزه ی شنگن شوند.

کشورهای عضو شنگن:

کشورهای عضو شنگن
  1.  اسپانیا
  2. بلژیک
  3. فرانسه
  4. دانمارک 
  5. ایتالیا
  6. فنلاند
  7. جمهوری چک
  8. آلمان
  9. سوئیس
  10. سوئد
  11. ایسلند
  12. یونان
  13. مجارستان
  14. لیتوانی
  15. استونی
  16. لتونی
  17. لیختن اشتاین
  18. لوکزامبورگ
  19. مالت
  20. نروژ 
  21. هلند
  22. لهستان
  23. پرتغال
  24. اسلواکی
  25. اسلوونی
  26. اتریش

از کوچک ترین کشور این پیمان که مالت است تا کشورهای بزرگ‌تری مانند فرانسه همگی با پذیرش پیمان شنگن به شهروندان خود این امکان را داده اند تا بدون نیاز به ویزا به راحتی وارد خاک کشورهای عضو شنگن شوند. 

اتحادیه اروپا چیست؟

  1. اتحادیه اروپا یک انجمن سیاسی و اقتصادی متشکل از ۲۷ کشور اروپایی است (از فوریه ۲۰۲۰ با خروج بریتانیا)، که بخشی از حاکمیت خود را به نهادهای مشترک واگذار کرده اند تا به طور دموکراتیک در مورد موضوعات مورد علاقه تصمیم گیری کنند.

    سازمانی که هم اکنون تبدیل به اتحادیه اروپا شده است، پس از جنگ جهانی دوم ایجاد شد. اولین گام های این سازمان، ترویج همکاری اقتصادی با این ایده بود که تجارت باعث ایجاد وابستگی متقابل بین کشورها می شود و احتمال درگیری را کاهش می دهد و نتیجه ی آن، جامعه اقتصادی اروپا بود که در سال ۱۹۵۸ با هدف اولیه افزایش همکاری اقتصادی بین شش کشور آلمان، بلژیک، فرانسه، ایتالیا، لوکزامبورگ و هلند ایجاد شد.

    بعد از آن زمان، ۲۲ کشور دیگر نیز به آن ملحق شدند. تغییر نام از جامعه اقتصادی اروپا به اتحادیه اروپا در سال ۱۹۹۳ انجام شد. اتحادیه اروپا به بیش از نیم قرن صلح، ثبات و رفاه دست یافته است، به ارتقای استانداردهای زندگی کمک کرده و واحد پول اروپایی یورو را راه اندازی کرده است. امروزه بیش از ۳۴۰ میلیون شهروند اتحادیه اروپا در ۱۹ کشور از آن به عنوان ارز رایج استفاده می کنند و از مزایای آن بهره مند می شوند.

    لغو کنترل مرزی بین کشورهای اتحادیه اروپا به شهروندان این امکان را می دهد که آزادانه تقریباً در سراسر قاره تردد کنند و زندگی و کار در دیگر کشورهای اروپایی بسیار آسانتر شده است. از جمله حقوقی که همه شهروندان اتحادیه اروپا دارند، آزادی انتخاب کشور اتحادیه اروپا برای تحصیل، کار یا بازنشستگی است. هر کشور اتحادیه اروپا باید با شهروندان اتحادیه اروپا دقیقاً مانند شهروندان خود در مورد مسائل شغلی، امنیت اجتماعی و مالیات رفتار کند. موتور اصلی اقتصادی اتحادیه اروپا بازار واحد است که به اکثر کالاها، خدمات، مردم و سرمایه اجازه می دهد تا آزادانه حرکت کنند. اتحادیه اروپا می‌خواهد این منبع عظیم را به حوزه‌های دیگر مانند انرژی، دانش و بازار سرمایه نیز گسترش دهد تا اروپایی‌ها بتوانند از تمام مزایای آن نهایت استفاده را ببرند. تصمیمات تا حد امکان آشکار و نزدیک به شهروندان گرفته می شود. شهروندان اروپایی تشویق می شوند تا با بیان دیدگاه خود در مورد سیاست های اتحادیه اروپا در طول توسعه آن یا با پیشنهاد بهبود قوانین و سیاست های موجود، به زندگی دموکراتیک اتحادیه کمک کنند. ابتکار شهروندان اروپایی به شهروندان این امکان را می دهد تا نفوذ بیشتری بر سیاست های اتحادیه اروپا داشته باشند که بر زندگی آنها تأثیر می گذارد. همانطور که در معاهده اتحادیه اروپا مقرر شده است، “اتحادیه بر اساس ارزش های احترام به کرامت انسانی، آزادی، دموکراسی، برابری، حاکمیت قانون و احترام به حقوق بشر، از جمله حقوق افراد متعلق به اقلیت ها بنا شده است. . این ارزش‌ها که بخشی از سبک زندگی اروپایی است، با کثرت‌گرایی، عدم تبعیض، مدارا، عدالت، همبستگی و برابری بین زنان و مردان مشخص می‌شود.» 

    شهروند اروپایی بودن نیز به معنای برخورداری از حقوق سیاسی است. همه شهروندان بزرگسال اتحادیه اروپا حق رای دادن و نامزدی در انتخابات پارلمان اروپا، هم در کشور محل اقامت خود و هم در کشور مبدا خود را دارند. منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپا از حقوق بشر، از جمله حق عدم تبعیض بر اساس جنسیت، منشاء نژادی یا قومیتی، مذهب یا عقیده، ناتوانی، سن یا گرایش جنسی، حق حمایت از داده های شخصی و حق دسترسی به عدالت حمایت می کند.

    در سال ۲۰۱۲، اتحادیه اروپا جایزه صلح نوبل را برای کمک به پیشبرد صلح، آشتی، دموکراسی و حقوق بشر در اروپا دریافت کرد.

تفاوت بین اتحادیه اروپا و منطقه شنگن چیست؟

تفاوت بین اتحادیه اروپا و منطقه شنگن چیست؟
  1. اتحادیه اروپا (EU) یک انجمن سیاسی و اقتصادی است که ۲۷ کشور عضو آن هستند. از سوی دیگر، منطقه شنگن شامل گروهی از کشورهایی است که توافق نامه ای را برای رفت و آمد آزاد در میان شهروندان خود امضا کرده اند. آنها دو نهاد متفاوت هستند، اگرچه بسیاری از کشورهای اروپایی در هر دو گنجانده شده اند.

    شایان ذکر است که ۴ کشور وجود دارند که به منطقه شنگن تعلق دارند اما به اتحادیه اروپا تعلق ندارند:

    1. نروژ
    2. ایسلند
    3. سوئیس
    4. لیختن اشتاین

    اگرچه آنها بخشی از منطقه شنگن نیستند، قوانین این معاهده در مورد ایالت های کوچک موناکو، سن مارینو و واتیکان اعمال می شود. با این حال، شرایط برای ورود به شاهزاده آندورا متفاوت است. در قلمرو مذکور، کنترل‌های مرزی در دو طرف اسپانیایی و فرانسوی برقرار است و بازدیدکنندگان موظفند در صورت اقتضای تابعیت، مدرک شناسایی یا پاسپورت معتبر و ویزای مشخص داشته باشند.

کدام کشورهای اتحادیه اروپا به منطقه شنگن تعلق ندارند؟

  1. پنج کشور اتحادیه اروپا که به منطقه شنگن تعلق ندارند، عبارتند از:

    1. ایرلند
    2. رومانی
    3. بلغارستان
    4. کرواسی
    5. قبرس

    همچنین ذکر این نکته ضروری است که سرزمین های خاصی وجود دارند که با وجود وابستگی به کشورهای اتحادیه اروپا، به منطقه شنگن تعلق ندارند. آنها معمولا جزایر یا مناطقی هستند که از قاره اروپا فاصله زیادی دارند. این مناطق عبارتند از:

    1. گرینلند و جزایر فارو
    2. سرزمین های خارج از کشور فرانسه (DOM-TOM): گوادلوپ، مارتینیک، گویان فرانسه، لا رئونیون، مایوت، سن پیر و میکلون، سن بارتلمی، سن مارتین، والیس و فوتونا، پلینزی فرانسه و کالدونیای جدید.
    3. ایالت رهبانی خودمختار کوه آتوس.
    4. سوالبارد (نروژ)
    5. آروبا، کوراسائو، سینت مارتن و کارائیب هلند (بونیر، سینت اوستاتیوس و سابا).